Ongelooflijk maar waar!

Het is verdorie lang geleden dat ik nog iets op mijn blog schreef maar het zijn dan ook drukke dagen geweest. Het terug naar huis komen was echt de moeite. Zeer plezant om de vriendin eindelijk terug te kunnen vastpakken en in persoon te praten. (niet via skype, daar waar een virtuele knuffel toch niet hetzelfde is dan een echte). Ondanks de nodige rust was er toch nog steeds veel werk aan de winkel. Mijn thesis is dan ook maar juist op tijd klaar geraakt. (met dank aan de steun en hulp van mijn vriendin en de hulp van mijn mentor in Ierland.) Het is grappig maat het is waar, in mijn Nederlandstalige samenvatting van mijn thesis staan wel geteld 4 typefouten. *Kuch kuch* Ja vier maand alles in het Engels moeten doen, heel de thesis in het Engels schrijven en dan een stukje nederlands,... Jah dan gaat dat niet goed mee hé. Dat kan je goed zien aan het feit dat ik ergens "and" schreef i.p.v. "en". *zucht*. Gelukkig had de jury dat niet eens opgemerkt en konden ze er zelfs mee lachen als ik het vertelde. De thesis verdediging verliep dan ook direct heel goed. Er was maar anderhalve vraag waar ik niet kon op antwoorden uit de 10 vragen die ze stelde. En de sfeer was zeer goed. Na enkele mopjes, wat gelach, vriendelijkheid en natuurlijk een halfuur spanning was het al voorbij en het resultaat mag er wezen. 

Op het praktisch gedeelte van mijn stage, zijnde de stage zelf in Ierland scoorde ik al een 18/20. Ondanks dat ik zulke goede punten scoorde voor mijn stage moest mijn thesis natuurlijk ook goed zijn. En ja hoor niet minder dan een 17/20 scoorde ik voor mijn boekje (thesis) en presentatie. 

Naast mijn thesis had ik ook nog 2 examens en taken te maken. De knappe lerares A. (vriendin) heeft me alles uitgelegd over de vakken Bedrijfsomgeving en Milieuzorg. Dat was wel nodig want de lessen had ik niet kunnen volgen (zat in Ierland) en een saaie cursus van Bedrijfsomgeving, over de 90 pagina's, leren op mijn eentje zag ik niet zitten. En de taken voor Milieuzorg waar ik vaak niets van begreep werden ook goed toegelicht door dezelfde knappe lerares. Deze twee vakken zijn toch ook tot een goed einde geraakt. Het examen van Bedrijfsomgeving van veel makkelijker dan verwacht en was een plezante babbel met de docent. 

Het andere examen dat ik nog had was van Kunststoffen en Polymeren (Deel 2). Een vervroegd herexamen. Zo kan ik dan in Juni afstuderen i.p.v. in September. 

Toen ik terug kwam van Ierland had ik gekozen om dat weekend niets te doen voor 't school. Zo kon ik dan een hele dag met de vriendin bezig zijn en de dag erna gaan MTB'en . Maar euh.... niets was minder waar. Die zondag was het een heel warme dag en besloot ik om pas in de namiddag te gaan MTB'en. Men moeder vertelde dat de voorste band plat stond. Nou goed, de fiets nakijken met wat meer aandacht aan de voorste band. Goed, de band stond terug plat na een uurtje dus zat ik met een gaatje. De binnenband er uit alles na kijken, en ja.. twee grote doorns dwars door mijn buitenband. Allee banden plakken nog eens nakijken en terug er in. Pompen maar ....     

*KNAL* 

eeeeuh.... Ons spinnende moeder en ik verschoten ons bijna een ongeluk. ik zat net aan 2 bar en de binnenband sprong. Een scheur ter hoogte van de sjoepap in de lengte van de band met een afmeting van 25 cm.

Vreemd. Ik had alles nagekeken, er stak niets meer in de buitenband en de band floept om mijn velg alsof het niets is dus knellen zou me vreemd lijken. Swoit, hopen dat ik nog een reserve heb liggen. 

Allee tweede poging. Eerst nog eens alles nakijken en dan terug de band er op. Deze keer het laatste van de buitenband aan de overzijde van de sjoepap. Dus geen knelling aan de sjoepap mogelijk. Pompen maar....

*KNAL*

eeeeuh... jah.... De pret was voorbij. Het was zondag, de winkels zijn toe, geen reserve binnenbanden en de goesting was ook voorbij. De band had op dezelfde plaats een scheur. Nogmaals alles nagekeken en deze keer niet alleen en ik maar we vonden geen boosdoener. 

Indien er een fietsenmaker de blog zou lezen, heeft u enige verklaring? 

Swoit. Na de zondag heb ik geen tijd meer gevonden tot halverwege mijn examens eens ik kon gaan MTB'en (deze keer met zomer banden). In het totaal ben ik nog maar 2 keer gaan MTB'en sinds ik terug ben van Ierland maar het was al ongelooflijk. Ik heb ondertussen de groene Bloso route van Rotselaar al eens gedaan met de helft van de blauwe lus. En ik moet zeggen dat het wel een leuke lus was, was het niet dat ik bijna onder een auto stak. Zal er al maar bij vertellen dat het absoluut niet mijn schuld was. Ik stond stil nog een goede 5 meter verwijderd van de haaientanden in het midden van mijn rijvak (ja hoor aan de rechterkant van de straat, en ik was aan't zoeken naar de Bloso plakaatjes) toen er ineens een monovolumewagen zijn bocht volledig afsneed, dus op mijn vak reedt en op nog geen meter van mij ineens alles toeslaat tot een paar cm verwijderd van mij. Ik stond nog met men rechter voet in de klikpedaal en wist even niet wat er gebeurde. Maar ik kan je zeggen mijn hartslagmeter begon te tuuten omdat mijn hartslag te hoog was. Die gast keek vreemd naar mij met een verbaasd gezicht en ik was blij dat ik niet tegen de motorkap plakte. Ik had mijn eerste zwaar MTB ongeval toch anders ingebeeld dan onder een wagen. Gelukkig was dit ook niet het geval. Swoit hierna deed ik nog de groene lus van Holsbeek en man man man heb ik me dat beklaagt. Het had in de voormiddag hevig geregend en ik dacht dat het met zomerbandjes nog wel ging lukken. Eerst en vooral heb ik zo'n 5 km omweg gereden omdat de plakaatjes niet zichtbaar waren of er gewoon geen meer stond. (na werken aan een straat bevoorbeeld) Dan kwam ik uiteindelijk aan de eerste echte berg en Oh mijn god, wat een berg was me dat. Zag er heel plezant uit maar eeeuh... te veel modder en te lang om helemaal tot boven te geraken. Op heel de route heb ik alleen de eerste berg voor de helft te voet moeten doen omdat ik geen grip meer had en me vast reed in de modder. Er waren ook een paar zeer interessante afdalingen tussen, gaande van heel snel tot zeer technisch. Het heel snelle stuk was aangenaam en rustgevend. Gewoon op de baan, recht naar beneden, geen zijstraten en tegen een topsnelheid van 57 km/h. De technische afdaling was ook super plezant maar wel een beetje angstaanjagend. Een diep uitgesleten pad met kronkels, diepe drops, takken, modder, stenen en steile aarde muren. 

Al bij al is dat een mooie route van twee sterren (uit 3). Als ik deze kan, tegen dat men broertje afkomt zal ik al wel wat skills hebben :P 

Voor de rest heb ik niet meer kunnen gaan MTB'en maar heb ik wel genoten van de dagen. Het was dan ook plezant om met de vader van A. naar zee te gaan om te werken aan de chalet, om te helpen voor U. haar feest en om veel mensen te doen lachen tijdens het feest. 

Gisteren had ik dan ook eindelijk terug een dagje rust en was de shopping spree met ons moeder zeer gewenst. Van kleren, tot de zoektocht naar aluin (bij André Thiry) en het winkelen in Stone Manor. An absolute pleasure!

Maar waarom schrijf ik nu deze blog, wel omdat ik morgen op vakantie vertrek en volledige rust zal hebben met mijn schatje. Vandaag is het nog proclamatie en zal ik mijn diploma eindelijk ontvangen. 

Oh oh en de blog na mijn vakantie zal hoogstwaarschijnljik over het Higgs Boson deeltje gaan!!!! Hou de oren scherp zeker op de 4de Juli want dan gaan ze vanuit het onderzoek in CERN hun resultaten publiek maken!!!!!! Ik ben kei benieuwd naar het historisch veranderend onderzoek!!! Ik zal me na de vakantie bijschaven over het deeltje en jullie proberen een "amateuristische" blik te geven over wat dit nu juist inhoud. Ik ben benieuwd of het gaat lukken. 

Groetjes, niet meer vanuit Ierland maar terug vanuit België,